Canparelerim

Merhaba sevgili günlüğüm…  sana bugün diğer güçlerimden bahsedeyim… tabi anlayabilirsen… kolay değil çünkü bir duyguyu yaşamadan sözlerle kavrayabilmek… mesela bende abilik kardeşlik ablalık üzerine o kadar çok yazı okudum ki sanal ortamlarda hepsi birbirinden güzel anlatmış… ama hepsi yavan kalmış… hiçbiri bir nefese ihtiyacı anlatamamış… kardeş abla nedir sen bilir misin…. Ben bir anlatayım istersen sana… nasıl desem hani böyle uçurumların uçlarında inadına çıkmış dallar vardır… sanki intihara meyilli adama bana tutun dercesine uzanan… yada kardelen gibi, yada fırtına ortasında o gökyüzünde bir kıyıda gözüken kızıl güneş gibi… hep bir umuttur kardeş bir nefes bir omuz… varlığı dünyalara bedel… tek çocuk nerden bilir ki hiçbir zaman yıkılmayacağını bilmenin ne demek olduğunu… çünkü kardeşin varsa düşmezsin… hep bir el vardır seni tutan… sana omuz olur… sen daha “aman” demeden yanında bitiverir… acın acı değildir onun yanında… en amansız gün bile sevdaya dönüverir onun bir bakışıyla bir sözüyle… varlığı yeter anlayacağın… kendini düşünemez kardeş senin bir sıkıntın derdin varken… gece gündüz sen olur dünya onun için… istediği kadar koştursun hayat çamurlu yollarında yapması gereken milyonlarca işin içinde aklında bir tek sen varsındır… nasıl ki senin burnun sızlar onu hatırladığında öyledir işte… ve gerçekten burnu sızlar insanın bilirmisin… keşke yanında olabilsem dersin yada derman olabilsem dertlerine… kendi derdini unutursun bir anda… kardeş candır…. Hem de en hakikisinden…. Bende 3 tane var hepsi birbirinden özel…. Ben hepsine tek tek feda olurum… canparelerim… onlardan başka kim bilir ki benim aklımdan geçeni… aynı dalda yetişen meyveler gibiyiz… farklı dünyalara savrulsak ta kökümüz bir…. Hiçbir güç kuvvet ayıramaz bizi… benim ödüm patlar mesela birine zeval gelecek diye…. Hani tüm kahramanlık hikayelerinde şiirlerinde geçer ya kanımın son damlası diye… işte bu söz kardeşlerim için gerçektir… kanımın son damlası bir saniye düşünmeden feda olsun onlara… bilmem ki sen şimdi anladın mı ne demek istedim… daha nefesin ne olduğunu bilmiyorsun ya kısacası nefesim olmadan yaşayamam… kolum kırılsın göğsüm daralsın kurşunlar beni bulsun ama nefesin olsun yeter… canlarım sağ olsun yeter… bu öyle bir sevda ki hiçbir din hiçbir kitap izah edemez gücünü… habille kabil kıymış birbirine aklım almıyor… çok bahsettim şimdi yüreğim sızladı canlarımla… sende bilsen onların şefkatini anlarsın… neyse şimdi ben hasretimle bir kalayım… anılarımla avunayım… sana yeni hikayelerimle tekrar yazacağım ama şimdilik yeter…